Mogłoby się wydawać, że w szeroko rozumianej fotografii ślubnej przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (jednolity tekst Dz.U. z 2006 r., nr 90, poz. 631 z późn. zm.) mają niewielkie zastosowanie. Jest to jednak osąd dość pochopny, bo zarówno przypadków stosowania przepisów ustawy jest dużo, jak również odnoszą się one zarówno do działań fotografów jak i Par Młodych.
 
Przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są przepisami szczególnymi nawiązującymi do art. 47 Konstytucji RP, który stwierdza, że każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz decydowania o swoim życiu prywatnym. W dużym uproszczeniu należy przyjąć, że dotyczą one również dóbr osobistych i wizerunku.
 
Pogląd niektórych fotografów, że „wykonuję zdjęcia, więc mogę je później dowolnie wykorzystać” jest błędnym i krzywdzącym uproszczeniem. Zakres stosowania przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w fotografii ślubnej jest dość rozległy i dotyczy wielu aspektów, o czym fotografujący w większości nawet nie mają pojęcia. Podobny poziom wiedzy w tym zakresie prezentuje również większość Par Młodych, zgłaszając czasami całkowicie nieuzasadnione żądania lub działając z naruszeniem prawa.
 
W rozważaniach na temat stosowania przepisów ustawy o prawie autorskim należy przede wszystkim rozróżnić kwestie wykonania zdjęć, w tym miejsc ich realizacji, ich późniejszej publikacji i ochrony wizerunku oraz wynikających z nich praw do publikacji i rozpowszechniania.
 
Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie służy wyłącznie aby ograniczać możliwości fotografów do pochwalenia się rezultatami swojej pracy ale obowiązuje również zlecających tę usługę, czyli najczęściej Parę Młodą.
 
W kolejnych częściach artykułu będziemy starali się przybliżyć ten intrygujący aspekt fotografii ślubnej jakim jest stosowanie przepisów prawa autorskiego.